Weissensee: alternatieve Elfstedentocht

Met vijftig leden trok het koor eind januari voor de tweede keer naar de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee in Oostenrijk. Het werden vier onvergetelijke dagen met als absoluut hoogtepunt het optreden tijdens het Blarenbal op vrijdagavond.

Liefst 2500 Elfstedenrijders en hun aanhang verzamelden zich rond negen uur in de grote tent bij de startplaats en voor één uur ‘s nachts waren ze niet weg. En dat terwijl toch liefst 1600 deelnemers deze dag de 200 kilometer hadden geschaatst! ‘Nog nooit waren er zoveel mensen bij het Blarenbal,’ zei Aart Kooijmans, die al dertig jaar voorzitter is van de organiserende stichting.

‘Ik kan mij niet herinneren dat wij ooit zo’n feest hebben meegemaakt. Jullie moeten volgend jaar absoluut terug komen. De avond werd ingezet met een solo-optreden van Benjamin, de Zaandamse postbode, die op uitnodiging van het koor mee was gereisd. Hij warmde de zaal op met songs van Wolter Kroes, André Hazes en Jantje Smit. Het Kârnter Showorkest nam het van hem over en blies de stemming er in, maar toen het Kapiteinskoor om tien uur zijn optreden opende met ‘Mijn Weissensee’, het door Joshua Prins geschreven en gezongen lied over de Alternatieve barstte de zaal al uit haar voegen.

Rijders sprongen op de tafel. De polonaise werd ingezet. Laatkomers konden de tent niet meer in. Binnen vijf minuten zweepte Joshua Prins de sfeer tot kookpunt op en het viel nooit meer stil. Willem van der Bles werd massaal ondersteund bij zijn ‘Bonkefaert’. Leen Tijsterman maakte hetzelfde mee met “De Vrolijke Koster”. Zelfs Sinterklaas en twee Zwarte Pieten verschenen ten tonele. Ze leken trouwens sprekend op Willem de Graaf, Peter Slot en Rob Feenstra. Omstreeks half elf moest de pachter van de tent ijlings de brouwerij en allerlei andere leveranciers bellen, omdat hij door zijn voorraden dreigde heen te raken. ‘lk heb totaal verkeerd ingekocht voor deze avond’ zei hij twee dagen later nog verbluft. ’In de achttien jaar dat ik dit nu doe is dat nog nooit voorgekomen.

De succes-sessie van Het Kapiteinskoor werd later moeiteloos overgenomen door Benjamin, die de avond van zijn leven beleefde. De zaal lag compleet aan zijn voeten, toen hij op de muziek van ‘Bloed, zweet en tranen’ een tekst, die één van de rijders geschreven had, zong. De heksenketel eindigde rond één uur ‘s nachts, maar kreeg de volgende middag na afloop van de wedstrijd over 200 kilometer nog een vervolg.

Trouwens donderdagmiddag al had het koor evenveel succes, toen in de tent voor zo’n 2000 schaatsliefhebbers de briefing voor de tweehonderd km-toer werd gehouden. Het koor maakte van de gelegenheid gebruik om het ‘Lang zal zijn leven’, aan te heffen ter ere van voorzitter Aart Kropgans, die zijn dertigjarig jubileum als organisator vierde. Uit 2000 kelen werd het lied uit volle borst meegezongen. Aart moest even slikken en verliet ontroerd het podium. Ook dat was uniek.

De secretaris van het Kapiteinskoor, die hem al dertig jaar kent had hem nog nooit zo gezien.