Sinterklaastour

Met het ‘vol verwachting klopt ons hart’- gevoel vertrokken we kwart over negen vanaf de Hut voor onze Sinterklaastoer. Er werd volop gespeculeerd waar die is naar toe Zou gaan. Het eindpunt was wel al bekend geraakt. Aan alle onzekerheid werd door Sinterklaas een einde gemaakt, want hij vertelde dat we naar Heliomare gingen. Zij hebben daar ook een school en die zou verblijd worden met een bezoek. Dat wij er als koor stonden was bijzaak voor de kinderen, want nadat de Sint en z’n Pieten gevolg zingend waren binnen gehaald, ging alle aandacht naar Sinterklaas.

Een aantal kinderen uit de verschillende groepen, mochten bij de Sint komen. Dat kinderen eerlijk en spontaan zijn, bleek wel toen de 10 jarige Luuk alle cadeautjes die de Sint aanbood al bleek te kennen of al bleek te hebben. Maar Jan Slot was niet voor 1 gat te vangen en toverde uit z’n enorme voorraad toch iets wat Luuk tevreden kon stellen. De ongeveer 80 kinderen hebben allemaal een handicap en het is dan ook aandoenlijk als je een kind die paar meter naar Sinterklaas met een grootste krachtsinspanning ziet bereiken. De triomfantelijke blik in de ogen, liet zelfs Sinterklaas niet onberoerd. Na wat Sinterklaasliedjes, onder de begeleiding van onze accordeon dames, was het de hoogste tijd om er van door te gaan. Op een grote tafel hadden de “hulpjes” van de Zwarte Pieten, een berg van cadeautjes uitgestort. De leerkrachten zorgden voor een ordelijke verdeling en een hoop blije gezichten.

Eigenlijk waren we toe aan een bakkie koffie, maar een strak reisschema liet dat niet toe. Dat werd ruimschoots goed gemaakt in Jut en Jul waar we van een uitstekende lunch hebben genoten. Het was koud en nat buiten, maar binnen is het warm en gezellig aangekleed. Na de soep en de broodjes ging het op tijd naar Volendam. We moesten daar op tijd zijn i.v.m. de slagbomen. Op de Dijk werden we afgezet bij een van de fotografen om ons te laten vereeuwigen in de Volendammer klederdracht.

Men is daar wel wat gewend. Binnen 3 kwartier waren 40 man en vrouw verkleed, opgesteld en gefotografeerd. Sint en de Pieten keken het, net als de toeristen, lachend aan. Want ja, zij waren natuurlijk al verkleed. Verwonderlijk was het feit dat een aantal mannen nu eindelijk ”uit de kast” kwamen. Daarna ging het door regen en wind naar het bejaarden- /verzorgingshuis. Na onze begin tune kwam Sinterklaas binnen met z’n gevolg. Sint had kennelijk wat summiere informatie van de luister Piet gekregen en moest proberen daar wat van te maken. In plaats dat de ”slachtoffers” naar de Sint kwamen ging hij nu naar hen toe, maar aan het steunen en kreunen te horen ging dat niet van harte. Even dacht Sinterklaas de baas te kunnen spelen door te gaan bepalen wat er gezongen moest worden. Maar zo als altijd liet Carel niet over zich lopen en zette Sinterklaas zelfs voor het blok om hem “Aan het strand” te laten zingen. Sinterklaas deed dat met verve en het leek er zelfs op alsof hij dit meer had gedaan.

Ondertussen had Meindert de eerste foto van het verkleed festijn aangeboden gekregen om in de Hut te hangen. Na het mini optreden werd er koers gezet naar Monnickendam. In het Veerhuis aldaar hebben we lekker kunnen napraten. Ronald zorgde voor een lekker stukje muziek, tussendoor een heerlijk broodje en voor je het weet klonk alweer het sein van vertrek. In de Hut werden we nog onthaald op een drankje en kreeg iedereen de prachtige foto. Dit was een zeer geslaagde Sinterklaastoer met heel veel dank aan de organisatoren.