Het Kapiteinskoor:  Hoe kwam ik bij het koor???

In 2010 zijn mijn vrouw Lida en ik in Zaandam komen wonen al ging dat niet zonder problemen.

Tijdens de verhuizing is Lida aangereden en daardoor minder valide geworden waardoor ik werd gebombardeerd tot mantelzorger . Dit heeft ruim 1jaar geduurd waarna we dan beide het “normale “ leven weer proberen op te pikken.

“Het normale leven” na zo’n heftige gebeurtenis, ja,ja. Wat houdt dat dan in op een nieuwe plek in een voor ons nieuw huis maar ook met nieuwe sociale contacten: hoe doe je dat dan?

Doordat we thuis “vast” zaten hebben we wel leuk contact opgebouwd met onze buurtjes. Om een lang verhaal kort te maken: dan komen we uit bij zang en dus ook wellicht koren. De buurman, bij jullie inmiddels ook bekend, opperde: “het Kapiteinskoor op de Klauwershoek, is dat niets? Je houd van zingen en dan ook nog Nederlands, dat is de combinatie”.

Mijn opmerking was meteen: “het is toch niet in een café of zo? Ik ben niet zo’n kroegtijger”. Veel heen en weer gepraat dus toch maar een keer luisteren. Dat had ik dus nooit moeten doen. Woensdagavond, ergens in april 2012, waren we om acht uur ‘s avonds de Kapiteinshut. We zaten aan de bar toen de Kapiteins aan dek geroepen werden. De muziek begon en heel enthousiast starten de mannen een lied. Ik zeg tegen buurman: “dat is Anchors away met Nederlandse tekst”, waarna ‘het Vissersmeisje’ volgde. En vervolgens ‘Er drijven rozen’ en ‘de Amsterdamse grachten’.

Dit laatste lied zong ik als recht gesnaaide Mokummer direct mee. Dit was in het koor al bemerkt en in de pauze kwam er iemand vragen: is dit niet iets voor je? Doe straks gewoon mee want ik heb het idee dat je de meeste liedjes kent en zeker de refreinen.

Alle liedjes zong mijn moeder vroeger ook bij de afwas ‘s avonds en als jij de week de “beurt” had om mee te helpen, moest je wel mee zingen anders kreeg je ook nog andere taken!!

Met toch wel wat schroom nam ik plaats tussen al die mannen en dat ging eigenlijk best leuk. Ik werd meteen als een koorlid opgenomen. Dit was voor mij gelijk de doorslag om lid te worden van deze leuke en warme club en nog steeds ervaar ik de belangstelling van de koorleden naar iedereen die ziek is of andere probleempjes hebben. Kortom, dit is een koor, denk ik, als geen ander met zoveel samenhang en interesse naar elkaar toe.

Heel fijn om dit mee te mogen maken.

Jos van Raaphorst.