Posts Tagged ‘André van Beveren’
Enthousiast publiek in de Meerpaal
Kapiteins succesvol bij de Meerpaal Zaandam
Op zaterdag 14 april stond een optreden gepland van het Kapiteinskoor bij Evean De Meerpaal in Zaandam. Het was inmiddels al weer enkele jaren geleden dat het koor op deze locatie een optreden mocht verzorgen. Wellicht daarom was de belangstelling bij de bewoners nogal groot. Het gevolg was een stampvolle zaal, die meteen heel enthousiast meezong met ons openingslied “Stuurman de trossen los”.
Dirigent Frits Otto leidde vervolgens het Kapiteinskoor op een route langs “Het Zaanse Land”, via de “Zaanse molen”, in een rondje langs “Mijn IJsselmeer” (voortreffelijk gezongen door Johan de Haan), waarna de oude naam van dit meer weer eens werd aangehaald: “De Zuiderzee”. En al deze liedjes werden uit volle borst meegezongen door velen in de zaal. Geweldige ervaring is dat om te zingen voor zo’n enthousiast publiek.
We bleven in de sferen van het Nederlandse waterrijke landschap, want wat is zingen over de Zuiderzee als “De Zuiderzee ballade” niet gezongen wordt. Opa André van Beveren en kleinzoon Toon Jacobsen werd gevraagd naar voren te komen. Bijna struikelde de oude opa van het kleine trapje, en met een krom getrokken rug strompelde hij naar de stoel die was klaar gezet. Opa en zeker ook zijn kleinzoon werden blij verrast omdat het publiek, wat niet minder verrast werd door de kleine verkleedpartij en het ‘testen’ van Toon met zijn lage basstem die gebruikt werd voor de hoge kopstem later, vrijwel het hele liedje meezong. Dat bewijst maar eens te meer hoe populair het Kapiteinskoor is, sorry, deze ballade, die geschreven is door iemand met een baard, maar die net zo grijs is als Toon en André. Vervolgens werd een afslag genomen naar “Mooi Volendam” en verder noordwaarts richting Ameland, met `West-Zuid-West`.
We bleven in het waterrijke Nederland waar Wim Sluijter aan dames van zijn keuze mocht laten weten en zong “Nooit zal ik je meer verlaten”. Wim was goed op dreef, liep wat rond en verdeelde zijn aandacht goed over de zaal. Behalve bij twee dames. Want daar richtte hij zijn aandacht toch wat meer op en gaf ze aan het einde van het liedje nog een zoen op de wang. Waarop één van de twee dames hoogrood aanliep, volledig in verlegenheid gebracht.
Geheel tegen de gewoonte in bracht Nol voor de pauze op zijn geheel eigen wijze wederom de krankjoreme versie van “Aan het strand”. Zoals altijd vertelde hij vooruit welke zin er kwam, dus ook hier zong het publiek weer volop mee.
Na de pauze gingen we wat verder over de wereld, maar als eerste kwam de “Sleepbootkapitein” voorbij. Die keuze was zeer uitgebalanceerd, want het publiek zat meteen weer in de juiste sfeer. Vervolgens werd Suid-Africa aan gedaan met “Sarie Marais”, en op de terugweg kwamen we natuurlijk langs de “Golf van Biscaje”. Opnieuw voortreffelijk en geheel op zijn eigen manier door Johan de Haan gebracht.
Terug in Nederland kon het natuurlijk niet anders dan dat de “Amsterdamse Grachten” bezongen werden. De sfeer bleef uitstekend want het publiek zong weer uit volle borst mee. En natuurlijk heb je ook in Amsterdam “Het kleine Café aan de haven” wat heel goed gebracht werd door Bob de Vries. Echter bij het tweede couplet maakte hij de vergissing door tekstdelen uit het derde couplet te zingen wat hem meteen door het publiek duidelijk gemaakt werd. Een heel duidelijk signaal dat het publiek echt meedeed en volop genoot. Ook de Jordaan medley was bekend bij velen en deze werd dan ook wederom volop meegezongen.
Vanzelfsprekend kwamen ook de ‘zakdoekjes’ weer voorbij: “Twee armen en een zoen”. Voorheen werd afgesloten met “Laat maar lekker waaien”, meestal gezongen door dirigent Carel. Maar die was er niet en daarom mocht Jaap Pols het deze keer doen. Met oefenen had hij al laten horen dat hij dit kan. Nu werd afgesloten met het mooie “We’ll meet again”, wat door het koor voortreffelijk werd ingezet. Het publiek reageerde meteen bij de aankondiging met “AAhhh”. Dirigent Frits Otto stak beide duimen omhoog als dank voor de beheersing in volume van de zangers. Maar nog was het niet klaar. Het publiek wilde meer. Dus werd een uitstekend optreden van de Kapiteins die alle wereldzeeën bevoeren afgesloten met waar we mee begonnen zijn: “Stuurman de trossen los”.
Verjaardagen in het Pennemes
De Kapiteins op verjaarsvisite in het Pennemes
Het zag er gezellig uit. Iemand van het Pennemes was de boel aan elkaar aan het praten, want wij waren er van overtuigd dat we om kwart voor drie op zouden treden. Jaaaa, daar zijn er weer een paar, het gaat goed komen hoorde ik hem zeggen. Uiteindelijk stonden er zo´n 23 Kapiteins die begonnen met `Lang zullen ze leven`, om de verjaardagen nog eens extra krachtig te benadrukken.
Zo, de trend was gezet, daarna `Stuurman de trossen los` en de gang zat er weer in! Daarna de nodige liedjes gezongen, waar onder ´Wind en water´, wat geschreven is door ons lid Cees Meerevoort. Ook Johan deed weer een duit in het zakje en voor we het wisten zei Frits, onze spreekstalmeester, dat de pauze weer in het zicht was, maar dat we zeker nog even terug kwamen voor de volgende sessie….
De verzorging was weer prima geregeld en de kar met frisdrank ging weer vrolijk rond en Bertus ontfermde zich over het bier en hij had het nog aardig druk. Maar ook dat half uurtje was weer gauw om. Aantreden voor het laatste half uurtje… André en Toon begonnen aan hun Zuiderzeeballade, wat weer prima ging en daarna volgde er een medley zoals aan de Amsterdamse grachten en nog een paar krakers en de mensen zongen ze allemaal vrolijk mee. Bob de Vries mocht zijn versie van “Het kleine café aan de Haven” brengen en daarna kwamen ook de zakdoekjes weer voor de dag….. Niet in snuiten zei Frits, alleen als wij het doen dan doen jullie mee! Op een enkele ondeugende bejaarde na, lukte het allemaal aardig goed. Twee armen en een zoen, die kun je altijd doen, want dan is opeens de hele zaal in beweging, en dat is precies waar het om gaat. Na een overweldigend applaus liepen we weer naar de foyer om nog een frisje of een pilsje te nuttigen en toen was het alweer voorbij. Sommige bejaarden kwamen nog even langs om te zeggen dat ze genoten hadden. Het Kapiteinskoor had weer een geweldig gezellige middag gebracht.
Bob de Vries