Gouden Dirk voor Chris van der Laan

Ben Raven, de solist die de dames in het publiek altijd persoonlijk toezingt, had nog maar net de laatste noten van Als ik op zee was gezongen, toen secretaris Ron Couwenhoven één van de jaarlijkse hoogtepunten  van het seizoen aankondigde: de benoeming van de nieuwe Gouden Dirk. De onderscheiding wordt al zestien jaar lang uitgereikt aan een Kapitein die zich zeer verdienstelijk heeft gemaakt.

De naam van de onderscheiding herinnert aan de eerste scheepshond van het Kapiteinskoor, de trouwe Dirk die altijd wel in de buurt van café De Kapiteinshut te vinden was, omdat zijn baasje Rinus Prins nu eenmaal ook een Kapitein was.

Dit keer werd de onderscheiding voor een groot publiek op het snikhete Waagplein in Alkmaar uitgereikt en hoewel het Kapiteinskoor voornamelijk uit Zaankanters bestaat, kwam de beroemde penning dit keer in bezit van een Amsterdammer: Chris van der Laan.

Al sinds 16 september 1998 is Chris vrijwel altijd present op de gezellige woensdagavond in café De Kapitienshut in Zaandam, waar de koorleden al zestien jaar lang bekende en minder bekende zeemansliedjes repeteren. En als er een optreden is – en dat zijn er gemiddeld zo’n veertig per jaar – dan komt Van der Laan altijd een uurtje eerder om te assisteren bij de opbouw van de geluidsapparatuur en uiteraard staat hij na afloop ook weer klaar om de boel op te ruimen.

Meine Bultstra, de president van het Kapiteinskoor, speldde Chris de versierselen op. Dat geeft hem het recht deel te nemen aan de tweejaarlijkse Gouden Dirktoer, die de leden van verdienste onder deskundige begeleiding van het bestuur altijd weer naar verrassende plaatsen brengt.

Het betekent ook dat Chris als eerste koorlid de splinternieuwe scheepshond Douwe een keer mag uitlaten. Op deze bloedhete dag ontbrak het traditionele bloemetje voor het feestvarken. Voorzitter Bultstra was er wel voor naar de bloemist geweest, maar die raadde de aankoop af in verband met de temperatuur, die deze zondag tot zo’n 33 graden steeg. Hij had weliswaar zeer grote zonnebloemen, maar de stelen waren toch tekort om ze even in de gracht naast het Waagplein te parkeren.

Vandaar dat de ceremonie woensdag 22 augustus nog even dunnetjes werd overgedaan tijdens de repetitie-avond, want bij de onderscheiding hoort ook al zestien jaar lang een fraai boeket.

De nieuwe Gouden Dirk kwam handen tekort om de felicitaties in ontvangst te nemen en constateerde een kwartier na de uitreiking van de schitterende draagpenning beduusd: ‘Het staat al op face-book!’