Posts Tagged ‘Bob de Vries’
Kapiteins in gezellig Westzaan
30 april 2018
Gezellig optreden van de Kapiteins in Westzaan
Al enkele jaren is het in het voorjaar de gewoonte om een optreden te verzorgen in het verzorgingshuis Lambert Melisz in Westzaan. Dit jaar was het 24 april zover. De bewoners van dit tehuis kennen de Kapiteins goed, ze weten wat er verwacht kan worden en kwamen dus in grote getale luisteren naar de prachtige liedjes die de Kapiteins ten gehore brachten.
De zaal zat vol. Voller dan vorige jaren. De ruime kamer waar vorige jaren de Kapiteins werden ondergebracht had een andere bestemming gekregen onder een nieuwe directie van het tehuis. Daardoor was er maar een kleine ruimte beschikbaar als ‘kleedhok’. Het maakte voor de Kapiteins niet eens veel uit, ze hadden er zin in, want het is altijd gezellig in Westzaan.
Uiteraard werd begonnen met het overbekende “Stuurman, de trossen los”. De sfeer zat er meteen in. Dirigent Carel had in zijn programma een aantal echte meezingers en meedeiners opgenomen. Daarom mocht Johan de Haan wederom zijn vertolking brengen van “De golf van Biscaje”, waarmee hij toch flink de sfeer verhoogde in de zaal. Een echte meedeiner als “Aan de Amsterdamse Grachten” mag in dit programma dan ook niet ontbreken. Dat viel in de smaak want de zaal zong uit volle borst mee!
Vervolgens kwamen “De sleepbootkapitein”, “Mooi Volendam” en “Tesselstroom” voorbij. Allemaal liedjes die de luisteraars kenden en goed meezongen. Na de “Haven Tango” mocht Johan weer naar voren komen om zijn versie van “Vrij als de wind” te brengen. Johan verstaat het kunstje om de luisteraars mee te nemen in het verhaal, dus hoewel het publiek dit nummer niet zo goed kende werd met een warm applaus duidelijk gemaakt dat de zaal dit nummer ook zeer waardeerde.
Het eerste deel werd afgesloten met “West-Zuid-West van Ameland” waarin het publiek wordt voorgegaan door het koor met de armen omhoog en omlaag te zwaaien.
Na de pauze konden André van Beveren en Toon Jacobsen weer hun ‘act’ uitvoeren als Opa en kleinzoon in de Zuiderzee ballade. Dat bracht de sfeer van voor de pauze meteen terug, en dat werd dan opgevolgd door “De Marspotpourri”. We zingen meestal in de Zaanstreek en mede daarom mocht “Daar bij die (Zaanse) molen” niet ontbreken, maar daarna kon Wim Sluijter weer eens een dame uitkiezen waar tegen hij kon zingen “
Nooit zal ik je meer verlaten”. Nadat Nol, onze spreekstalmeester, aankondigde dat een Zuid-Afrikaans liedje de volgende zou zijn, kon je in de zaal horen: “Ahhhh”.
Een bewijs dat het publiek goed oplette en volop meedeed. Dat was dan ook wel te horen want het refrein van “Sarie Marais” werd uit volle borst door de zaal meegezongen.
Nadat Bob de Vries “Het kleine café aan de haven” had laten horen kwamen uiteraard de ‘zakdoekjes’ weer tevoorschijn: “Twee armen en een zoen”. Daarvoor waren weer de nodige zakdoekjes uitgedeeld in de zaal waarop men meteen enthousiast begon te zwaaien met die doekjes. Dirigent Carel zong zijn vertrouwde “Laat maar gaan” en spreekstalmeester Nol begon met zijn “ Aan het strand” wat ook weer volop werd meegezongen door het publiek. Kortom een uiterst gezellige middag zowel voor de bewoners van Lambert Melisz als voor het Kapiteinskoor zelf.
Enthousiast publiek in de Meerpaal
14 april 2018
Kapiteins succesvol bij de Meerpaal Zaandam
Op zaterdag 14 april stond een optreden gepland van het Kapiteinskoor bij Evean De Meerpaal in Zaandam. Het was inmiddels al weer enkele jaren geleden dat het koor op deze locatie een optreden mocht verzorgen. Wellicht daarom was de belangstelling bij de bewoners nogal groot. Het gevolg was een stampvolle zaal, die meteen heel enthousiast meezong met ons openingslied “Stuurman de trossen los”.
Dirigent Frits Otto leidde vervolgens het Kapiteinskoor op een route langs “Het Zaanse Land”, via de “Zaanse molen”, in een rondje langs “Mijn IJsselmeer” (voortreffelijk gezongen door Johan de Haan), waarna de oude naam van dit meer weer eens werd aangehaald: “De Zuiderzee”. En al deze liedjes werden uit volle borst meegezongen door velen in de zaal. Geweldige ervaring is dat om te zingen voor zo’n enthousiast publiek.
We bleven in de sferen van het Nederlandse waterrijke landschap, want wat is zingen over de Zuiderzee als “De Zuiderzee ballade” niet gezongen wordt. Opa André van Beveren en kleinzoon Toon Jacobsen werd gevraagd naar voren te komen. Bijna struikelde de oude opa van het kleine trapje, en met een krom getrokken rug strompelde hij naar de stoel die was klaar gezet. Opa en zeker ook zijn kleinzoon werden blij verrast omdat het publiek, wat niet minder verrast werd door de kleine verkleedpartij en het ‘testen’ van Toon met zijn lage basstem die gebruikt werd voor de hoge kopstem later, vrijwel het hele liedje meezong. Dat bewijst maar eens te meer hoe populair het Kapiteinskoor is, sorry, deze ballade, die geschreven is door iemand met een baard, maar die net zo grijs is als Toon en André. Vervolgens werd een afslag genomen naar “Mooi Volendam” en verder noordwaarts richting Ameland, met `West-Zuid-West`.
We bleven in het waterrijke Nederland waar Wim Sluijter aan dames van zijn keuze mocht laten weten en zong “Nooit zal ik je meer verlaten”. Wim was goed op dreef, liep wat rond en verdeelde zijn aandacht goed over de zaal. Behalve bij twee dames. Want daar richtte hij zijn aandacht toch wat meer op en gaf ze aan het einde van het liedje nog een zoen op de wang. Waarop één van de twee dames hoogrood aanliep, volledig in verlegenheid gebracht.
Geheel tegen de gewoonte in bracht Nol voor de pauze op zijn geheel eigen wijze wederom de krankjoreme versie van “Aan het strand”. Zoals altijd vertelde hij vooruit welke zin er kwam, dus ook hier zong het publiek weer volop mee.
Na de pauze gingen we wat verder over de wereld, maar als eerste kwam de “Sleepbootkapitein” voorbij. Die keuze was zeer uitgebalanceerd, want het publiek zat meteen weer in de juiste sfeer. Vervolgens werd Suid-Africa aan gedaan met “Sarie Marais”, en op de terugweg kwamen we natuurlijk langs de “Golf van Biscaje”. Opnieuw voortreffelijk en geheel op zijn eigen manier door Johan de Haan gebracht.
Terug in Nederland kon het natuurlijk niet anders dan dat de “Amsterdamse Grachten” bezongen werden. 
De sfeer bleef uitstekend want het publiek zong weer uit volle borst mee. En natuurlijk heb je ook in Amsterdam “Het kleine Café aan de haven” wat heel goed gebracht werd door Bob de Vries. Echter bij het tweede couplet maakte hij de vergissing door tekstdelen uit het derde couplet te zingen wat hem meteen door het publiek duidelijk gemaakt werd. Een heel duidelijk signaal dat het publiek echt meedeed en volop genoot. Ook de Jordaan medley was bekend bij velen en deze werd dan ook wederom volop meegezongen.
Vanzelfsprekend kwamen ook de ‘zakdoekjes’ weer voorbij: “Twee armen en een zoen”. Voorheen werd afgesloten met “Laat maar lekker waaien”, meestal gezongen door dirigent Carel. Maar die was er niet en daarom mocht Jaap Pols het deze keer doen. Met oefenen had hij al laten horen dat hij dit kan. Nu werd afgesloten met het mooie “We’ll meet again”, wat door het koor voortreffelijk werd ingezet. Het publiek reageerde meteen bij de aankondiging met “AAhhh”. Dirigent Frits Otto stak beide duimen omhoog als dank voor de beheersing in volume van de zangers. Maar nog was het niet klaar. Het publiek wilde meer. Dus werd een uitstekend optreden van de Kapiteins die alle wereldzeeën bevoeren afgesloten met waar we mee begonnen zijn: “Stuurman de trossen los”.
