archief
Login Leden
Contact Informatie
Secretariaat Het Kapiteinskoor Wim Sluijter
Tel.nr. 0647 216 249
secretariaat@kapiteinskoor.nl

Posts Tagged ‘Carel van de Nes’

Kapiteins in gezellig Nieuw Groenland

Succesvol optreden bij Nieuw Groenland

Dinsdag 12 februari was het Kapiteinskoor te gast  bij de instelling van Evean, Nieuw Groenland in het Kalf, een wijk van Zaandam.  Evean is een grote zorginstelling die overkoepelend is voor flink wat verzorgingshuizen. Bij veel ervan is het Kapiteinskoor een graag geziene groep zangers, die altijd wel weer voor een fijne middag zorgen voor de hulpbehoevenden.

Het is ook altijd heel bijzonder om voor deze mensen te staan, en te zien hoe ze genieten.

Zo ook dinsdag 12 februari. Een volle zaal, de bewoners met koffie en gebak; en het was warm! Zo warm, dat verzocht moest worden om de lampen boven de hoofden van de zangers uit te doen. Ondanks dat, zo tegen de pauze, vlogen de zweetstralen langs de gezichten van de Kapiteins. Maar, wat was het gezellig.

Uiteraard begonnen we met “de trossen los”, gevolgd door “Wind en Water”.  Jack de Wit werd gevraagd om te zingen over een matroos, die afscheid moet nemen omdat hij de haven uit gaat: “Matroos, vaarwel dan”. De “sleepbootkapitein” en de “Amsterdamse grachten” kwamen voorbij, alvorens Wim Sluijter werd gevraagd om te zingen over de zeeman die zijn lief beloofd: “nooit zal ik je meer verlaten”. Zijn aandacht richtte hij op een dame die weliswaar vooraan zat, maar volgens mij alles even prachtig vond, al deed je niets. Het laatste liedje voor de pauze word langzamerhand ook een vast onderdeel op zo’n moment: n.l. “We’ll meet again”, oorspronkelijk van Vera Lynn, heel lang geleden.

Na de pauze was het wederom de beurt aan André en Toon om als Opa en kleinzoon te zingen over de Zuiderzee in het prachtige lied: “de Zuiderzeeballade”. Elke keer weer zie je de zaal lachen als Toon met zijn zware basstem de microfoon test om vervolgens met een heel hoog kopstemmetje het kind ‘te acteren’. En de aandoenlijke opa die wild huilend kermt als hij denkt aan zijn verdronken zoon.

Na “de marspotpourri” en “Texelstroom” werd Bob gevraagd om “het kleine café” te komen voordragen. Vooraf werd door Carel nog aangegeven dat hij rustig moest blijven tijdens de coupletten maar ook de refreinen. Juist dat laatste was aan dovemansoren gezegd, wat Bob stond te swingen alsof hij een wereldberoemde artiest was die voor een volle Arena stond te zingen. En hij zweepte ook nog eens de bewoners op om meer te bewegen en mee te zingen.

Toch goed gedaan. De “Jordaan medley” kwam nog voorbij en uiteraard het zakdoekjes evenement. Vooraf uitgedeeld maar ook gewaarschuwd ze nog niet te gebruiken, werd dat natuurlijk toch gedaan. Zelfs kwam er een verzoeknummer: “Mooi Volendam”. Dat verzoek kwam van een dame die afkomstig bleek uit Volendam. Juist zij bleek uitbundig te zwaaien met haar zakdoekje. Die was wel heel erg enthousiast.

Als afsluiter het inmiddels vertrouwde nummer: “Laat maar lekker gaan”, gezongen door solist Carel. Bij die gelegenheid kruipt Frits altijd even ‘op de bok’, ook deze keer.

Compliment trouwens voor Frits, want bij het ontbreken van Nol fungeert Frits als spreekstalmeester en dat gaat hem goed af. Als voormalig leidinggevend op een school moet je ook wel goed kunnen kletsen. In elk geval was dit weer een uitstekend visitekaartje voor het Kapiteinskoor.

Gouden Dirk 2014

Gouden Dirk 2014

Carel van de Nes

imageTraditioneel op de Kapiteinsvaart wordt de Gouden Dirk uitgereikt, de naar de hond van Rinus Prins vernoemde medaille wordt uitgereikt aan leden van het koor die zich uitzonderlijk verdienstelijk hebben gemaakt voor het koor. In het verleden van het koor is ooit besloten dat bestuursleden in functie niet in aanmerking kunnen komen voor deze onderscheiding. Het bestuur, op Carel na want die hield even een plaspauze, heeft tijdens haar bestuursvergadering een uitzonderlijk bestuursbesluit genomen om Carel dit jaar uit te roepen tot Gouden Dirk 2014, gewoon omdat hij hem dubbel en dwars waard is.

In de 16 jaar dat Carel lid is van het koor is hij zo’n 13 jaar bestuurslid. Toen het koor in 2007 zonder dirigent kwam te zitten hebben we toen een keer een dirigent uit Hoorn op proef gehad. De man dirigeerde voor de pauze op woensdagavond en sprak in de pauze tegen voorzitter Jan Spits en secretaris Ron Couwenhoven  de historische woorden: ‘Hier kan ik wel een goed koor van maken.’ Hij zou de opstelling wel eens goed neerzetten enz. enz. Toen waar ze gelijk klaar met dat proefkonijn, want ze vonden dat het eigenlijk best goed ging met meer dan veertig optredens per jaar en een groot aantal aanvragen dat geweigerd moest worden omdat het te veel werd. Het bestuur stak de koppen bij elkaar en wisten eigenlijk ook niet wat we moesten doen, maar toen kwam Carel met een meesterzet: ‘Ik kan dat ook wel.’ Muzikale achtergrond had hij niet, maar al snel bleek hij een natuurtalent.

Maar Carel doet veel meer voor het koor, op de trip naar de Weissensee in 2006 prijkte op zijn koorjas de naam ‘Testa’ vernoemd naar de toenmalig directeur van de GVB. Carel was verantwoordelijk voor het busvervoer van deze trip, een leuke anekdote blijft natuurlijk dat hij op de feestavond in de feesttent na veel pijn en moeite alle kapiteins zover had gekregen om naar de bus te gaan voor de retour reis naar het Hotel. De buschauffeur vraagt na het betreden van zo’n beetje de laatste kapitein; “alle hens aan dek?”. Het “ja” klonk door de bus en de bus vertrok richting hotel. Na enkele minuten bleek dat Carel niet in de bus zat, hij was nog één maal gaan controleren of iedereen uit de feesttent was en zo keerde de bus met grote hilariteit terug bij de Weissensee om Carel Testa op te halen.

Carel is ook een man die altijd in is voor gekkigheid, vaak samen met zijn maatje Joop Vreken. Zo verscheen hij  in de kabouter plop act  tijdens een kapiteinsvaart naar Muiden, geheel onverwacht verscheen Kabouter plop ten tonele en  Carel was er één van. Later volgde ook nog een act met de Village People waar Carel de politieman een inhoud gaf. Onvergetelijk is ook het optreden met Bertus Jansen als Andre Hazes en Herman Brood, waar ze het lied ‘de fles’ ten gehore brachten.

Er is nog veel meer dat Carel voor het koor doet en hij doet dat graag en met veel plezier, we besparen u de waslijst. Maar één ding is zeker. Deze Gouden Dirk is dik, dik en dik verdiend!