Posts Tagged ‘Johan de Haan’
Snertmiddag in Westzaan
Smakelijke snert in Westzaan
Het Kapiteinskoor was voor 6 januari uitgenodigd in Westzaan in Dorpshuis De Kwaker te komen zingen tijdens een terugkerend jaarlijks evenement: Snertmiddag. Het was overigens niet de eerste keer dat de Kapiteins de Westzaners konden vermaken met vrolijke klanken en meeslepende meedeiners.
Natuurlijk werden de mannen ontvangen in een gezellige ambiance met warme snert en een al even traditioneel sneetje roggebrood met spek. De lekkernij werd verorberd voor er nog een noot gezongen werd, want er was eerst een blazersensemble bezig met licht klassieke klanken.
Toen dan zo rond twee uur de Kapiteins mochten gaan zingen zat de sfeer direct vanaf het begin er goed in. Uiteraard werd begonnen met: “Stuurman de trossen los”. Enthousiast werd door het publiek meegezongen met liedjes als de Sleepbootkapitein en andere bekende liedjes.
Johan de Haan werd al snel gevraagd zijn versie te zingen van “De Golf van Biscaje”. Trouwe volgers van het koor weten dan meteen dat het gaat over een goedgehumeurde kapitein die af en toe neerslachtig is. Nog voor de pauze mocht André van Beveren laten horen aan een lief “Nooit zal ik je meer verlaten”. Helaas was zijn lief niet van plan zich te laten bezingen.
In de pauze van het koor konden de Kapiteins een lekker biertje drinken terwijl het blazersensemble weer klassieke klanken liet horen. We mogen vaststellen dat het zeer verdienstelijk klonk.
Na de pauze begon het duo André van Beveren en Toon Jacobsen met de “Zuiderzee ballade”, waarbij de verdrietige Opa deze keer toch wel heel verdrietig was. Maar hiermee was de toon weer gezet, de sfeer werd er alleen maar gezelliger door. Johan de Haan mocht het mannelijke en krachtige “Mannen, taan het zeil”. Het tanen van zeilen was vroeger bij de zeilschepen noodzakelijk. De zeilen waren gemaakt van hennep (Canfas) en moesten bewerkt worden tegen de inwerking van het zoute zeewater. Dat werd gedaan met o.a. uit boombast gewonnen looizuur en lijnolie.
De boombast werd in grote taanketels gekookt, lijnolie eraan toegevoegd waarna de zeilen in de ketels werden gepropt en een halfuurtje in de kokende ketel werden gehouden. Maar er waren meerdere manieren om te tanen, echter geen van alle bepaald gezonde karweitjes.
Na weer een paar heerlijke meezingers mocht Jaap Pols vervolgens “Het kleine café aan de Haven” bezingen. Jaap kweet zich voortreffelijk van zijn taak het publiek zingend mee te nemen.
Dat deed Nol Zoutman trouwens ook als afsluiting met zijn Husselversie van “Aan het strand stil en verlaten”. Kortom, de Kapiteins hebben in Westzaan weer een onuitwisbare indruk achtergelaten, en kijken nu al uit naar een volgend optreden in Dorpshuis De Kwaker.
Kapiteins in Evean Guisveld
Afscheid Rein Vreeling
Een grotere tegenstelling kon niet. Het éne moment gepaste rust in verband met een overledene, het andere moment klonken de vrolijke klanken van het Kapiteinskoor.
Op donderdag 14 december heeft het Kapiteinskoor afscheid genomen van haar drummer Rein Vreeling. Deze woont sinds enige tijd in Verzorgingshuis Guisveld in Zaandijk. Het programma zou om 15.30 beginnen, maar om ongeveer 15.00 uur zou een uitgeleiding plaats vinden in verzorgingshuis Guisveld. Eén van de bewoners was overleden en daarom vroeg men om gepaste rust. De kapiteins werden daarom verzocht ruim tevoren aanwezig te zijn zodat het op verschillende momenten binnenkomen van de Kapiteins niet verstorend uitwerkte.
Uiteraard werd begonnen met “Stuurman de trossen los”. De bewoners van dit verzorgingshuis hadden hoge verwachtingen en die werden waargemaakt. Het was de bedoeling dat de organisatrice van deze middag een welkomstwoord zou doen na de opening. Maar ze was kennelijk even weggeroepen en na het derde nummer realiseerde dirigent Carel dat zij nog steeds iets zou zeggen. Na een oproep kwam zij via een trap naar beneden en heette het Kapiteinskoor Welkom.
Johan de Haan werd als eerste solist gevraagd zijn versie van “De Golf van Biscaje” te vertellen. Met de muzikale begeleiding van Rein Vreeling en Daan de Groot kon Johan aardig spelen met het ritme en bracht hier en daar pauze’s aan waarop Daan zeer goed reageerde. Na weer enkele meezingers en meedeiners werden Hepie en Hepie, alias Toon Jacobsen en André van Beveren, gevraagd om als Opa en kleinzoon de “Zuiderzeeballade” te brengen. Dat viel bij het publiek goed in de smaak, gegeven het lachen wat hier en daar gehoord werd toen de mannen met hun attributen tevoorschijn kwamen.
Direct na deze ‘act’ mocht Willem Sluijter met zijn warme stem, zijn ballade brengen aan een dame van zijn keuze: “Nooit zal ik je meer verlaten”. Helaas was er geen dame die zijn toespelingen op de juiste waarde taxeerde, maar Willem voelde zich heel vrij en begon zich te bemoeien met dirigeren.
Onze dirigent liet het maar begaan onder het motto: ‘die weet niet beter’. Nog enkele bekende liedjes volgden, waarna onze spreekstalmeester Nol Zoutman bekend maakte dat Carel ook een solo zou brengen: “Laat maar lekker gaan”. Deze keer werd als afsluiter gekozen voor het mooie “We’ll meet again”, zeer passend voor deze dag.
Dat zou het laatste liedje worden, ware het niet dat een toeschouwer, bewoner of visite, een extra liedje wilde horen tegen betaling van een biertje voor de Kapiteins. Na enig geharrewar welk liedje het zou moeten worden zette Daan “Tulpen uit Amsterdam” in, en dat vond zijn weerklank in het verzorgingshuis in Zaandijk.
Iedereen zong uit volle borst mee, en met een klaterend applaus konden de kapiteins vertrekken naar de inpandige ‘kroeg’ waar het zingen nog even doorging.