Hete klus in Alkmaar

Met 51 zangers en 49 supporters trok het Kapiteinskoor zondag 19 augustus naar Alkmaar, waar het niet zo eenvoudig bleek om per touringcar op de Kanaalkade bij het Waagplein te komen. Maar gelukkig waren de chauffeurs zeer bedreven in het achteruit rijden, zodat de zonnebaders bij de bekende Molen van Piet van een fraai staaltje stuurmanskunst konden genieten.

In het gezelschap bevonden zich ook Atie Oud en haar Simon, die deze mooie dag absoluut wilden meemaken. Atie bespeelde in de schaduw bij Ronald Schenk ook haar accordeon, want hoewel haar ene hand nog steeds buiten werking is kon zij wel de baspartijen spelen. ‘Zo ben ik toch bezig met muziek,’ zei de accordeoniste uit Venhuizen, ‘wat dat is en blijft mijn lust en mijn leven.’

In verband met de extreme hitte – 33 graden – had het organisatie-comité Wim de Graaf jr en Jan van Campen honderd flesjes water koud laten zetten, zodat deze in de bus gelijk uitgedeeld konden worden.

De heren hadden ook nog een verrassing in petto, want voor iedereen bleken er twee broodjes besteld in het mooie café Samen op het Waagplein waar het goed toeven was. De trip werd ingezet met een boottocht door de Alkmaarse wateren en daarbij ontbrak de muziek van Het Kapiteinskoor natuurlijk niet.

Omstreeks twee uur beklommen de heren het podium naast de mooie Waag en werd met het traditionele ‘Stuurman de trossen los’ voor het eerst sinds vijftien jaar weer in Alkmaar gezongen. Met drie mooie sessies en een steeds voller plein – ook in de gracht bleven talloze bootjes liggen – werd het een fraaie middag, die nog extra werd opgeluisterd door de uitreiking van de Gouden Dirk-medaille aan Chris van der Laan.

Als klap op de vuurpijl ontving Ron Couwenhoven, die al jaren de beroemde solo uit de even beroemde Zaanse evergreen ‘De Skoit van Hoig’ zingt, een kolossaal schilderij uit handen van voorzitter Meine Bultstra.

Het doek toonde een tjalk, die aan een jaaglijn door een vaart werd getrokken. Typisch de skoit van Hoig natuurlijk en daarom kon Meine het doek niet laten hangen toen hij het onder ogen kreeg.

‘Dat gebeurde in Purmerend,’ vertelde hij over de vondst van het meesterwerk. ‘Ik was aan boord bij een schipper en die had het hangen. En zelf geschilderd ook trouwens. Hij wilde het eerst niet verkopen, maar uiteindelijk kreeg ik hem toch zover, want dit was wel een heel toepasselijk doek over de Skoit van Hoig.’

Prompt na de overhandiging van het kunstwerk, verscheen Nol Zoutman in een wel heel speciale act. Hij presenteerde dit keer zijn onvolprezen ‘Aan het strand…’ op deze bijzondere manier en had er weer veel succes mee.

Voor het Kapiteinskoor vormde het ook een sfeervolle afsluiting van een prima optreden en een mooie dag met de fans. Het feestcomité keek tevreden terug. Al op de hotspot – het Waagplein – zei Wim de Graaf: ‘Iedereen is tevreden. De eigenaar van het café, de fans en de Kapiteins. Het mooiste compliment kregen we van één van onze fans die voor het eerst mee was. Toen zij in de bus de twee consumptiebonnen voor de broodjes kreeg zei ze: ‘Krijg ik dat ook nog voor mijn vijftien gulden? Hoe kan dat?’.’

Op de terugweg liet zij zich gelijk als donateur registreren en Wim voegde er aan toe: ‘Ik denk dus wel dat we met zijn alle goed zijn bezig geweest, maar het mooiste vond ik dat we met vijftig man op het podium stonden. Dat was tenslotte sinds het jubileumfeest van januari 2011 niet meer gebeurd.’