De Acht Staten

De feestcommissie van verzorgingshuis De Acht Staten had op zes februari het koor weer geboekt voor een optreden. Het is vaste prik dat wij daar ieder jaar terugkomen om de bewoners een plezier te doen met zang en muziek. Anders dan in vorige jaren werd er vóór het optreden stilgestaan bij de senioren die in de maand februari jarig waren. Zij werden met een vriendelijk woordje toegesproken en kregen een cadeautje. Toen dat achter de rug was konden de aanwezige kapiteins doen waarvoor zij gekomen waren, zingen. Ook aanwezig waren de twee “krasse knarren” van het koor, Piet Molenaar en Jaap Vreeken. Piet was op de fiets naar Wormerveer gekomen en Jaap was gebracht door zijn Gré. Piet stond op zijn vaste plek in het koor en Jaap zat naast het koor in een rolstoel omdat lang staan niet meer gaat. Gré zat tussen haar leeftijdgenoten in de zaal en zag alles gemoedelijk aan. Op het programma stonden de bekende en minder bekende liedjes uit ons repertoire die door Carel waren uitgezocht om er een gezellige middag van te maken. Na een half uurtje zingen was de pauze aangebroken en kon een drankje worden genuttigd, kwam er een schaaltje hartige hapjes voorbij en konden de rokers buiten een sigaretje roken. Tijdens één van de liedjes in de tweede helft van ons optreden sprong Jaap Pols uit de gelederen en duwde Jaap Vreeken in de rolstoel met een rotgang door de zaal de gang op maakte een bochie en zette Jaap weer terug waar hij stond. Jaap haalde alleen zijn schouders op alsof hij zeggen wilde: “die vent is stapelgek” Alsof er niets gebeurd was ging het programma verder en met het lekker korte “Aan het strand” kwam er een einde aan het jaarlijkse optreden bij De Acht Staten. Na afloop werden wij nog getrakteerd op een rode feestneus en een roltoeter omdat het carnaval was. Het leek alsof ze wisten dat wij de volgende dag naar Amsterdam moesten om bij carnavalsvereniging De Osseknarren een optreden moesten verzorgen en met deze attributen ons konden aanpassen.