Woongemeenschap Oase

Bij binnenkomst in de ontspanningsruimte van het complex was het volle bak met kapiteins en familieleden van Anneke en Roel Veltman. Ze waren vijftig jaar getrouwd en Anneke was deze dag, 13 december, jarig. De aanwezigen werden getrakteerd op een kopje koffie of thee met een heerlijk gebakje. Als extra verrassing stond op de tafel bij de kapiteins een dienblad vol met bittertjes om de kelen te smeren. Op een gegeven moment vroeg reserve dirigent Frits Otto om de glazen en de monden leeg te maken en zich naar de centrale hal te begeven om te starten met het programma. Na het aloude “Stuurman …” heette Nol de aanwezigen welkom en namens het koor feliciteerde hij Anneke met haar verjaardag en overhandigde haar een bos bloemen. Zoals gebruikelijk bij een jarige werd het “Lang zal zij leven” ingezet, iedereen zong driftig mee en na het driewerf hoera kon het door Frits gemaakte programma worden gestart. Er  stonden voor de pauze elf liedjes op de lijst met onder andere “Zeeman jouw hart…,” “Zeilen”,”Tabee ouwe reus” “Aan de Amsterdamse grachten” Ook diverse solozangers moesten aan de bak. Jos van Raaphorst zong “Nooit zal ik je meer verlaten”, Wim Sluijter “De Windjammer song” en Roel  “Mijn IJsselmeer”. Op verzoek van Anneke werd speciaal voor Wil, één van de vrouwelijke gasten, “De verzonken stad” gezongen en dat vond ze zichtbaar prachtig. Om half vier, was van tevoren aangekondigd, moest het pauze zijn. Het waarom werd duidelijk toen iedereen terug was in de ontspanningsruimte, daar waren grote schalen met bitterballen en andere warme snacks gebracht en dat mocht niet koud worden. De verzorging was uitstekend want het gebeurd niet vaak dat wij het zo goed hebben bij een optreden. Nadat iedereen aan zijn trekken was gekomen werd het tweede gedeelte van het feestprogramma voortgezet met “Het kleine café…” gezongen door Piet Molenaar. Het was weer fijn om het oudst zingende koorlid, vijf en tachtig jaar, zijn solo te horen zingen.
Solist Joop van der Weide zong het door Nol geschreven “Nooit meer” en had zich daarvoor speciaal in een kerstpak gehesen. Na nog wat andere bekende meezingers werd er ook weer op speciaal verzoek van Anneke voor Zus “You’ll never walk alone” en voor Loes “We’ll meet again” gezongen. De dames waren helemaal onderste boven dat deze liedjes speciaal voor hun werden gezongen. Het programma voor deze dag was afgewerkt maar als klap op de vuurpijl kwam “De vrolijke koster” nog even langs in de gedaante van Leen. Met een dankwoord van Roel en een laatste applaus werd een gezellige middag afgesloten en keerden de kapiteins voldaan huiswaarts.