Sinterklaas-toer   

Elk jaar zo tegen de tijd dat de verjaardag van de goedheiligman, St Nicolaas, gevierd wordt, gaat het Kapiteinskoor op reis. Na een paar jaar onderbreking om bekende redenen, was het dit jaar weer zover dat de bus kon voorrijden. Ditmaal vertrokken we bij het Tolhuys vandaan om 14.00 uur. De oplettende lezers weten dan dat er niet naar verschillende adressen gereden zal worden en dat bleek. In de bus was al een vermoeden hoorbaar: het zal wel Krommenie worden. Het Rosariumhorst is inderdaad in Krommenie en de bewoners daarvan werden verrast met een bezoekje van Sinterklaas en het Kapiteinskoor.

Natuurlijk werd begonnen met “Stuurman de tros kan los” zoals altijd. Maar het programma van dirigent Carel werd danig in de war geschopt door een eigenzinnige Sinterklaas die af en toe ook nog in de war was. De drie Pieten die Sinterklaas had meegenomen droegen ook bij aan de algemene verwarring. Carel probeerde nog wel enige lijn aan te houden in het programma door o.a. Johan te vragen om zijn versie van “Je Glimlach” te  brengen. Ook enkele andere liedjes met een flink meezing-karakter werden vol overgave gebracht. Het was te zien dat dit in de smaak viel van de bewoners want die deden erg hun best om mee te zingen.

De verwarring werd compleet toen Sinterklaas een vrouw, die vroeger bij een koor had gezongen, vroeg om een liedje te zingen wat ook in de kerk gezongen was. Dat was niet voorhanden dus werd de verbinding gemaakt dat een kroeg vaak dichtbij een kerk stond, dus “het Kleine Café aan de Haven”. Hiertoe werd solist André uitgenodigd dit te gaan zingen samen met deze mevrouw. Dat was verwarrend want dit liedje werd altijd gezongen door Jaap Pols. Die kwam erbij staan want de Sint had gezegd dan maar met z’n twee zingen. Jaap richtte zich op de bewoners terwijl André zich richtte op deze mevrouw. Deze liet weten erg nerveus te zijn.

Later, terug in het Tolhuys, werd nog een drankje genuttigd. En tot ieders verrassing werden dampende schotels met diverse soorten stamppot binnen gedragen. Je kon kiezen tussen een flink stuk rookworst of een echte gehaktbal. Even later bleek er nòg een Sinterklaas in het Tolhuys aanwezig te zijn. Deze bleek bijzonder goed op de hoogte te zijn van allerlei gebeurtenissen in het verleden van het Kapiteinskoor.

Er werden nogal wat mannen naar voren gevraagd die in het verleden bijzondere diensten hebben verleend aan het koor. Herinneringen werden hierbij opgehaald.

Kortom, ook wanneer het Kapiteinskoor samen is kan je stellen dat het een verdraaid gezellige boel wordt, niet alleen bij optredens. Het werd niet echt laat op die 25^e november in het Tolhuys, maar we konden naar huis met een gevuld buikje en een lekker drankje. Een heel grote buiging en een  bedankje  voor de organisatie.  

Sinterklaas tour 2019

Het was een grote opkomst van de koorleden in de hut om dit feest mee te gaan vieren. Ondertussen werd er hard gewerkt aan de metamorfose van Sint en zijn Pieten. We kunnen wel zeggen zeer geslaagd. We vertrokken om 10 uur, in de bus  zei Carel dat het  een lange dag zou  worden met de mededeling dat bij terug komst in de hut een verrassing zou komen. Dus niet direct naar huis maar naar de hut.

Bertus, Jan en Chris waren al eerder op pad om de muziek in orde te maken. Deze mannen mogen ook wel eens genoemd worden , want die zorgen er altijd weer voor dat het koor muzikaal ondersteund wordt. Mannen bedankt.

Wat we gingen doen was een verrassing en dat hoort ook zo. Het blijft altijd spannend voor jong en oud, je weet maar nooit wat de Sint van plan is. Met een bus vol kapiteins gingen we  op weg naar Alkmaar,  vol verwachting klopt ons hart. Hoe dichter wij bij ons doel kwamen des te stiller werd het in de bus. Je weet trouwens maar nooit of je bij de Sint op schoot moet komen zitten. 

Na een half uurtje rijden kwamen we aan bij het zorgcentrum Westerhout waar de oudjes vol spanning zaten te wachten. Dit keer was het optreden in de gesloten afdeling. Het was heel aandoenlijk om te zien hoeveel lol ze er in hadden, vooral bij het zingen van de Sinterklaasliedjes.

Ook de Sint voelde zich op zijn gemak tussen de oudjes en hij liet zich verleiden door met een dame de tango te dansen. Je kon wel zien dat Klaas wat houterig was, maar dat komt door zijn leeftijd. Na het zingen van diverse liederen was het inpakken en wegwezen.

Na dit optreden in een eigenlijk te kleine ruimte, gingen wij op weg naar Egmond, het Zeemanshuis voor oud kapiteins waar wij ons natuurlijk wel thuis voelden. Daar kregen wij een prima lunch aangeboden en een rondleiding in een klein museum.

In de zaal waar we optraden werd de Sint binnengehaald met ‘kom maar binnen met je knecht’ dit werd uit volle borst mee gezongen. Na het zingen van de nummers 13-16-15-54-58-42-69-60 en 6, waarbij spontaan een polonaise werd ingezet, hadden de Pieten nog een klein cadeautje voor iedereen in de vorm van een chocoladeletter.

Terug in de bus en naar de hut voor de snert en de verrassing. De verrassing was een verjongde uitgave van Max Tailleur, met zijn grappen had hij de lachers op zijn hand.

De voorzitter  bedankte iedereen voor de geslaagde dag en kijkt weer reikhalzend uit naar volgend jaar.

De klokkenluider.