Posts Tagged ‘Waagplein’
Hete klus in Alkmaar
Hete klus in Alkmaar
Met 51 zangers en 49 supporters trok het Kapiteinskoor zondag 19 augustus naar Alkmaar, waar het niet zo eenvoudig bleek om per touringcar op de Kanaalkade bij het Waagplein te komen. Maar gelukkig waren de chauffeurs zeer bedreven in het achteruit rijden, zodat de zonnebaders bij de bekende Molen van Piet van een fraai staaltje stuurmanskunst konden genieten.
In het gezelschap bevonden zich ook Atie Oud en haar Simon, die deze mooie dag absoluut wilden meemaken. Atie bespeelde in de schaduw bij Ronald Schenk ook haar accordeon, want hoewel haar ene hand nog steeds buiten werking is kon zij wel de baspartijen spelen. ‘Zo ben ik toch bezig met muziek,’ zei de accordeoniste uit Venhuizen, ‘wat dat is en blijft mijn lust en mijn leven.’
In verband met de extreme hitte – 33 graden – had het organisatie-comité Wim de Graaf jr en Jan van Campen honderd flesjes water koud laten zetten, zodat deze in de bus gelijk uitgedeeld konden worden.
De heren hadden ook nog een verrassing in petto, want voor iedereen bleken er twee broodjes besteld in het mooie café Samen op het Waagplein waar het goed toeven was. De trip werd ingezet met een boottocht door de Alkmaarse wateren en daarbij ontbrak de muziek van Het Kapiteinskoor natuurlijk niet.
Omstreeks twee uur beklommen de heren het podium naast de mooie Waag en werd met het traditionele ‘Stuurman de trossen los’ voor het eerst sinds vijftien jaar weer in Alkmaar gezongen. Met drie mooie sessies en een steeds voller plein – ook in de gracht bleven talloze bootjes liggen – werd het een fraaie middag, die nog extra werd opgeluisterd door de uitreiking van de Gouden Dirk-medaille aan Chris van der Laan.
Als klap op de vuurpijl ontving Ron Couwenhoven, die al jaren de beroemde solo uit de even beroemde Zaanse evergreen ‘De Skoit van Hoig’ zingt, een kolossaal schilderij uit handen van voorzitter Meine Bultstra.
Het doek toonde een tjalk, die aan een jaaglijn door een vaart werd getrokken. Typisch de skoit van Hoig natuurlijk en daarom kon Meine het doek niet laten hangen toen hij het onder ogen kreeg.
‘Dat gebeurde in Purmerend,’ vertelde hij over de vondst van het meesterwerk. ‘Ik was aan boord bij een schipper en die had het hangen. En zelf geschilderd ook trouwens. Hij wilde het eerst niet verkopen, maar uiteindelijk kreeg ik hem toch zover, want dit was wel een heel toepasselijk doek over de Skoit van Hoig.’
Prompt na de overhandiging van het kunstwerk, verscheen Nol Zoutman in een wel heel speciale act. Hij presenteerde dit keer zijn onvolprezen ‘Aan het strand…’ op deze bijzondere manier en had er weer veel succes mee.
Voor het Kapiteinskoor vormde het ook een sfeervolle afsluiting van een prima optreden en een mooie dag met de fans. Het feestcomité keek tevreden terug. Al op de hotspot – het Waagplein – zei Wim de Graaf: ‘Iedereen is tevreden. De eigenaar van het café, de fans en de Kapiteins. Het mooiste compliment kregen we van één van onze fans die voor het eerst mee was. Toen zij in de bus de twee consumptiebonnen voor de broodjes kreeg zei ze: ‘Krijg ik dat ook nog voor mijn vijftien gulden? Hoe kan dat?’.’
Op de terugweg liet zij zich gelijk als donateur registreren en Wim voegde er aan toe: ‘Ik denk dus wel dat we met zijn alle goed zijn bezig geweest, maar het mooiste vond ik dat we met vijftig man op het podium stonden. Dat was tenslotte sinds het jubileumfeest van januari 2011 niet meer gebeurd.’
Gouden Dirk
Gouden Dirk voor Chris van der Laan
Ben Raven, de solist die de dames in het publiek altijd persoonlijk toezingt, had nog maar net de laatste noten van Als ik op zee was gezongen, toen secretaris Ron Couwenhoven één van de jaarlijkse hoogtepunten van het seizoen aankondigde: de benoeming van de nieuwe Gouden Dirk. De onderscheiding wordt al zestien jaar lang uitgereikt aan een Kapitein die zich zeer verdienstelijk heeft gemaakt.
De naam van de onderscheiding herinnert aan de eerste scheepshond van het Kapiteinskoor, de trouwe Dirk die altijd wel in de buurt van café De Kapiteinshut te vinden was, omdat zijn baasje Rinus Prins nu eenmaal ook een Kapitein was.
Dit keer werd de onderscheiding voor een groot publiek op het snikhete Waagplein in Alkmaar uitgereikt en hoewel het Kapiteinskoor voornamelijk uit Zaankanters bestaat, kwam de beroemde penning dit keer in bezit van een Amsterdammer: Chris van der Laan.
Al sinds 16 september 1998 is Chris vrijwel altijd present op de gezellige woensdagavond in café De Kapitienshut in Zaandam, waar de koorleden al zestien jaar lang bekende en minder bekende zeemansliedjes repeteren. En als er een optreden is – en dat zijn er gemiddeld zo’n veertig per jaar – dan komt Van der Laan altijd een uurtje eerder om te assisteren bij de opbouw van de geluidsapparatuur en uiteraard staat hij na afloop ook weer klaar om de boel op te ruimen.
Meine Bultstra, de president van het Kapiteinskoor, speldde Chris de versierselen op. Dat geeft hem het recht deel te nemen aan de tweejaarlijkse Gouden Dirktoer, die de leden van verdienste onder deskundige begeleiding van het bestuur altijd weer naar verrassende plaatsen brengt.
Het betekent ook dat Chris als eerste koorlid de splinternieuwe scheepshond Douwe een keer mag uitlaten. Op deze bloedhete dag ontbrak het traditionele bloemetje voor het feestvarken. Voorzitter Bultstra was er wel voor naar de bloemist geweest, maar die raadde de aankoop af in verband met de temperatuur, die deze zondag tot zo’n 33 graden steeg. Hij had weliswaar zeer grote zonnebloemen, maar de stelen waren toch tekort om ze even in de gracht naast het Waagplein te parkeren.
Vandaar dat de ceremonie woensdag 22 augustus nog even dunnetjes werd overgedaan tijdens de repetitie-avond, want bij de onderscheiding hoort ook al zestien jaar lang een fraai boeket.
De nieuwe Gouden Dirk kwam handen tekort om de felicitaties in ontvangst te nemen en constateerde een kwartier na de uitreiking van de schitterende draagpenning beduusd: ‘Het staat al op face-book!’